时 shí

【时】字墨迹书法写法

【说文解字】

四時也。从日寺聲。旹,古文時从之日。市之切
明 · 徐渭 · 草书白燕诗卷

徐渭·时

明·《草书白燕诗卷》

隋 · 智永 · 真草千字文

智永·时

隋·《真草千字文》

唐 · 孙过庭 · 书谱

孙过庭·时

唐·《书谱》

唐 · 孙过庭 · 书谱

孙过庭·时

唐·《书谱》

唐 · 孙过庭 · 书谱

孙过庭·时

唐·《书谱》

唐 · 孙过庭 · 书谱

孙过庭·时

唐·《书谱》

唐 · 孙过庭 · 书谱

孙过庭·时

唐·《书谱》

唐 · 孙过庭 · 书谱

孙过庭·时

唐·《书谱》

唐 · 孙过庭 · 书谱

孙过庭·时

唐·《书谱》

唐 · 孙过庭 · 书谱

孙过庭·时

唐·《书谱》

唐 · 孙过庭 · 书谱

孙过庭·时

唐·《书谱》

唐 · 孙过庭 · 书谱

孙过庭·时

唐·《书谱》

唐 · 孙过庭 · 书谱

孙过庭·时

唐·《书谱》

唐 · 孙过庭 · 书谱

孙过庭·时

唐·《书谱》

元 · 邓文原 · 急就章

邓文原·时

元·《急就章》

东晋 · 王献之 · 玄度帖

王献之·时

东晋·《玄度帖》